strukturę czwartorzędową

Encyklopedia PWN

proterozoik
[gr. próteros ‘wcześniejszy’, zṓon ‘zwierzę’],
eon proterozoiczny, eozoik,
drugi eon (jednostka geochronologiczna) w dziejach Ziemi, trwający od ok. 2,5 mld lat temu do ok. 540 mln lat temu, także jednostka chronostratygraficzna (eonotem) obejmująca powstałe w tym czasie skały;
zachodnia część Wyżyn Polskich, między Nizinami Środkowopolskimi na północy a Podkarpaciem Północnym na południu;
środkowa część Wyżyny Kieleckiej, między Wzgórzami Łopuszańskimi na zachodzie a Wyżyną Sandomierską na wschodzie;
substancja mająca zdolność wymiany własnych jonów na jony znajdujące się w roztworze;
zmarzlina wieloletnia, wieczna marzłoć,
geol. warstwa gruntu o różnej miąższości, przez długi czas zamarznięta, zawierająca w porach i szczelinach skalnych wieloletni lód gruntowy;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia